woensdag 26 september 2012

Rome

Vaticaan, Cortile della Pigna



Van de vele mogelijke wegen kiezen wij de luchtwegen naar adembenemend Rome. En daarom vertrekken wij met Transavia van het nog kleine, overzichtelijke en intieme vliegveld Rotterdam/Den Haag naar het grote, onoverzichtelijke en onpersoonlijke vliegveld Aeroporto Leonarda da Vinci bij Fiumicio. Na ver lopen en enig zoeken maar vooral lang wachten rollen onze koffers van de band en kunnen wij onze taxi gaan zoeken.
De mond van de waarheid
Die taxi hadden wij al via internet geboekt voor een heel redelijke prijs. En dat was een goede zet, want in de aankomsthal staat al een keurig in driedelig kostuum gekleed iemand met onze naam te wapperen, zodat wij een uurtje later onze intrek kunnen nemen in ons hotel aan de rand van de stad. Inmiddels is het eind van de dag in zicht en zoeken wij uitgehongerd naar voedsel in de omgeving van het hotel, wat wij vinden op loopafstand van het hotel. Dit restaurant is tot één uur s-nachts open dus wij kunnen daar rustig en door de aangename temperaturen in de buitenlucht eten. Wij kiezen voor het volksvoedsel Pizza, wat hier van betere kwaliteit is dan bij ons in de supermarkt, zeker als je honger hebt. Tegen twaalven zijn wij terug in het hotel waar wij als een blok in slaap vallen onder de warme dekens die ons beschermen tegen de airco die we achteraf gezien wel een tandje te hoog hebben gezet. De nachten op onze kamer in het hotel duren eeuwig, door dikke gordijnen en de grote boom voor het raam blijft het nacht, zodat wij de volgende morgen een half uurtje later dan gepland van een prima ontbijt genieten.
Rome vereist veel voetenwerk....
(Musei Capitolini)
En dan is er Rome. Bij een Tabac kopen we een dagkaart voor metro en bus en laten wij ons met bus en metro vervoeren tot nabij het kolossale Collosseum. Een indrukwekkend gebouw omringd door veel volk, waarbij wij ons afvragen of dat nou komt door de toeristen, de groepen Japanners of de gidsen die ons graag willen begeleiden. De gidsen schudden we van ons af en besluiten later, als we tijd over hebben het bouwwerk van binnen te bezichtigen. En dat is dan direct een inschattingsfout. In Rome heb je met vier dagen geen tijd over. En dat is jammer.
...dus goeie schoenen
(Via del Babuino)
Wij volgen deze dagen de routes uit het boekje “Rome, stap voor stap” en komen zo langs De Thermen van Caracalla, ongetwijfeld interessant maar er is weinig drukte, dus ook deze bekijken we van een afstand. Komen langs “De mond van de waarheid”. Niet alleeen omdat er een lange rij staat doen wij de waarheids test niet, maar vooral omdat onze waarheid is dat we honger hebben. Dus eten we op een alleraardigst Italiaans pleintje nabij de Tiger waar we bediend worden door een wel erg aardige en amicale ober. Vervolgens zijn we erg onder de indruk van o.a de tempels Hercules en Portunus, maar vooral ook door de gebouwen aan het Piazza Venezia. Door de drukte
Romein
ook de ideale plek om even het oversteken via het zebrapad te oefenen op zijn Italiaans: automobilist aankijken en gewoon doorlopen en dat gaat wonderbaarlijk goed. Hier bezoeken we ook het Musei Capitolini, wat ook al meer dan de moeite waard is. (tenminste als je bezig bent aan je eerste dag). Hebben van hieruit ook een geweldig uitzicht op het Forum Romanum. Helaas kunnen we hier niet doorheen lopen omdat linksom de weg geblokkeerd is door een demonstratie en rechtsom geen ingang is. (komen we achter). Wandelen door een aantal straatjes terug naar het Collosseum en dan hebben onze voeten het ook wel gehad voor vandaag.
Venus
(Musei Capitolini)
Terug met de Metro naar Termini. En dan..! Gelukkig hebben we een foto gemaakt van de naam van de bushalte vanwaar we vertrokken, zodat bij navraag we bus 910 moeten hebben.
Onze afstand op onze GPS die constant aangeeft hoever we van het hotel verwijderd zijn loopt in de bus netjes terug, maar bij 1 kilometer weer op. Na onze positie ongeveer bepaald te hebben stappen we enkele haltes verder uit en aangezien dit vlakbij een restaurant is eten we hier. Na een eindje terug met de bus en een stukje loopes zijn we tegen elven weer terug op onze basis.
Romeinse
De volgende morgen met de bus naar Barberinii en de metro naar Spangas waar we terecht komen op de Spaanse trappen. Hadden we iets meer van verwacht, maar dat kwam misschien ook door het weer. Het regent. Dus even schuilen in een caféetje waar we erachter komen dat koffie in het Italiaans expresso is en Amerikaanse koffie koffie. Na de koffie is het droog en wandelen we door de mooie winkelstraten naar de Piazza del Popolo. Beklimmen de trappen naar het panorama terras van Pincio met het schitterende uitzicht, waar we een panini kopen en waar we even kunnen uitrusten op een van de bankjes. Wandelen nog even in het park van Borghese, voordat we onze route voortzetten door de winkelstraten naar de Trevifontein. Een ondanks de drukte geweldige fontein. Na dit moois nog even naar de Piazza del Quirinale. En dan is deze dag ook weer om. Eten doen we wederom in het restaurantje in de buurt van het hotel.
Overzicht op het St Pietersplein op het hoogste punt van de Basiliek
De derde dag is voor de paus. Een belevenis natuurlijk om op het Sint-Pietersplein te staan. Wij sluiten aan in de lange, lange rij (á la Efteling) en worden bij de beveiliging goedgekeurd om door te gaan.
Personeel van de Paus
Bij het bordje Copula (waar doet ons dat toch aan denken?) is er nog een rij. De entree voor de Copula is 5 Euro pp.
Ouderdom komt met gebreken
(Vaticaan)
Dat moeten we dus doen. (Achteraf gezien vragen wij ons toch af waarom hier geen waarschuwingsbordjes staan, want de klim, waar wij dan nog geen weet van hebben, is heftig. Maar zo begrepen wij, de paus is niet zo van middelen die behoeden voor ongewenste situaties) De trap naar boven begint breed maar hoe hoger we komen hoe smaller de treden , hoe warmer het wordt en hoe nauwer de doorgang. En er is geen weg terug. Net als wij denken dat we vast gaan lopen is daar het hoogtepunt en volgt de ontspanning met een geweldig uitzicht over het Sint-Pietersplein en Rome. Terug bewonderen we de Sint-Pietersbasiliek van binnen en eten op de stoep voor de Pieter een panini. Het is drie uur als we het museum bezoeken. Om vier uur sluit het museum de poorten, maar de echte sluitingstijd is zes uur.
We hebben nu een goed beeld van Rome.
(Musei Vaticani)
We kunnen dus op ons gemak rondkijken in dit super mooie museum. Vooral zijn we onder de indruk van de Sixtijnse kapel. Na het museum is er nog tijd om rond te kijken bij het Castel Sant Angelo, voordat we met de metro terug gaan naar Barberinii waar we eten in een van de restaurantjes. Afrekenen doen we met de bankpas, wat niet mogelijk is, terwijl we al wel de pincode ingevoerd hebben. Discussie dus met de baas, die tegenwerpt dat Italië in Europa nog niet zover is als Hollande, waar wij hem gelijk in geven en we dan toch maar besluiten te betalen met de creditcard en zeker terug zullen komen als er dubbel afgeschreven wordt en niet om alsnog de fooi te brengen.
Doorkijkje naar de Piazzo Venezia
Alweer de laatste dag gaan we naar Piazza Navona, maar niet voordat we het Pantheon bezocht hebben, alweer zo'n geweldig bouwwerk. Helaas regent het als we op de Piazza Novona zijn, overigens ook zo'n geweldig plein met schitterende beelden en fonteinen. Door de regen zoeken we (uit het boekje) het restaurantje Osteria del Anima. Inderdaad een goede keus, we kunnen hier rustig eten en worden niet als we uitgegeten zijn de regen in gejaagd.
Metalen romein
(Musei Capitolini)
Toch komt de tijd om weer op stappen. Maar niet voordat we een aantal paraplu's voor de afgedongen prijs van euro 3,-- (vraagprijs 5 euro) hebben aangeschaft. Leuke historische winkelstraatjes in deze buurt. Daarna terug naar het Piazzo del Popolo, waar we in stromende regen maar wel in een afgesloten verwarmde grote partytent onze laatste en perfecte avondmaaltijd nuttigen.
Jong .....
(Musei Vaticani)
Dan naar het hotel met de metro. Onderaan de metro wacht ons, volgens het bordje wat ze voor zich heeft, een jong autistische meisje. Met neergeslagen ogen heeft ze achteraf waarschijnlijk alleen oog voor de bobbels in onze broek. In onze ooghoeken zien we dat ze kort contact heeft met een jongetje van ca. 12 jaar..Dit jongetje stapt eveneens in onze metro. Na het uitstappen uit de drukke metro bungelt ineens onze portefeuille uit de broek. Het jongetje had waarschijnlijk niet verwacht dat onze portefeuille met een koord bevestigd is aan onze broekriem. We zijn hem gelukkig dit keer te slim af. Na nu alle facetten van Rome ondervonden te hebben is het weer tijd om naar huis te gaan!.


Ci vediamo!!!
(Musei Vaticani)
PS. Is vier dagen te kort voor Rome? Ja, daar kunnen we kort over zijn. Aan de andere kant, na vier dagen moeten alle indrukken en beelden ook nog verwerkt worden en wat dat betreft is vier dagen voor het moment ook wel weer genoeg. We hebben hierboven overigens slechts een zeer verkorte weergave kunnen geven van wat we allemaal ervaren en gezien hebben. We hebben ook veel niet gezien, wat dat betreft hadden we toch een muntje over onze schouder moeten gooien in de Trevi fontein.


                                                              ©2012 www.barocknet.nl