BarocknetBlog

Romantiek, een gevoel wat toch wat moeilijk te omschrijven is.

Een van de definities:

"Romantiek is de gemoedstoestand van mensen die op emotioneel en-of erotisch vlak wederzijdse geestverwantschap ervaren met elkaar. Deze gemoedstoestand kan opgeroepen worden door een context die beide personen stimuleert exclusieve aandacht aan de ander te besteden en waarin beide personen zich behaaglijk voelen."

Romantiek vinden we dan ook niet in de Romantische Strasse, maar in onszelf, waarbij die Strasse als katalysator moet werken zoals omschreven in de definitie. De weg naar die Strasse ofwel naar romantiek is een weg met vele hobbels zo merken we al gauw. Wat een hindernissen die 530 km naar Beieren. De ene wegopbreking na de andere. 'File door Baustelle' verkondigt de radio en zien we ook op de borden langs de weg. Niet alleen de weg er naar toe maar ook die Strasse zelf is een weg vol obstakels. Ook hier vele malen "Umleitung". Waar zijn die Duitsers toch mee bezig, want ook "vroeger" stonden we vele malen in de rij op weg door Duitsland.

We logeren dit keer in een "appartement" aan een boerenerf in Adelshoven. Ons appartement bevindt zich op de tweede en tevens bovenste etage, bereikbaar via even zoveel trappen. Verder is het gebouw leeg. Dat worden dus romantische nachten, zo dachten wij. Helaas blijken wij toch niet de enige bewoners te zijn. Zoem, zoem. De eerste nacht lijkt het nog mee te vallen. De tweede nacht wordt het zoem, zoem, zoem, zoem. De derde nacht alleen maar gezoem. De avond voor de vierde nacht nemen wij onze maatregelen en richten een bloedbad aan. Met bloed bevlekte muren vallen we in slaap. Maar niet voor lang. De mug neemt wraak in grote getale. Na vijf nachten zijn we wat dat betreft weer blij naar huis te mogen.

Was het dan alleen maar kommer en kwel. Nee zeker niet. De romantiek vinden we in de stadjes en dorpen langs de Romantische Strasse. Stuk voor stuk juweeltjes. In vier dagen doen we alle stadjes en dorpjes aan van Wurzberg tot Nördlingen.